Een middelgebergte tussen Elzas en Lotharingen
De Vogezen behoort tot een van de meest gevarieerde en ongerepte middelgebergten van Midden-Europa. Naast rotslandschappen met de allure van een hooggebergte, idyllische keteldalen en door watervallen doorsneden kloven biedt de streek volop mogelijkheden voor uitgebreide trektochten. In de bosrijke dalen bevinden zich mooie dorpen, oude kerken en kloosters, terwijl op de toppen van het middelgebergte ruïnes te vinden zijn voor vervallen burchten. Een prima uitvalsbasis om de Vogezen te verkennen is het Elzasser stadje Saverne, gelegen aan een van de weinige goed begaanbare doorgangen door het gebergte. Dwars door het stadje loopt het Marne-Rijn-Kanaal, dat met maar liefst 154 sluizen het gebergte doorkruist.
Club Vosgien
In 1872 werd in Saverne de Club Vosgien opgericht. Deze organisatie van wandelaars onderhoudt en markeert in de Vogezen een netwerk van wandelpaden met een totale lengte van circa 19.000 kilometer. De organisatie met 34.000 leden geeft verder wandelkaarten uit en beheert 26 hostels en 67 schuilhutten. Het netwerk van gemarkeerde wandelpaden vormt de basis voor wandelgidsen, zoals ook de wandelgidsen die Bernhard Pollmann publiceerde bij het Duitse Bergverlag Rother. Veel wandelgidsen van Rother zijn inmiddels uit het Duits vertaald en uitgegeven door uitgeverij Elmar. Dankzij de goede markeringen onderweg kon Pollmann volstaan met summiere routebeschrijvingen. De Vogezengids bevat hierdoor maar liefst 51 wandelroutes.
Naar de Sint Vitus-grot
Route nr. 11 uit de gids begint ten westen van Saverne, bij de hengelvijver Étang de Rahmstal. Eerst volgt het pad het dal, naar de Fontaine Mélanie, genoemd naar de echtgenote van Richard Stieve, de oprichter van de Club Vosges. Daarna volgt een pittige klim naar het rotsmassief Rocher de Breitkopf om vervolgens weer langzaam af te dalen naar de Sint-Vitus-grot. De grot, aan de rand van een hoogvlakte, is een bedevaartsoord. Hier werden in de late Middeleeuwen mensen ondergebracht die leden aan de zogeheten Vitusdans, een ziekte die zich uitte in schokkerige/dansende bewegingen van het gelaat en de ledematen.
Greifenstein
Twee kilometer verderop passeert de route de ruïnes van de dubbele burcht Griffon/Greifenstein. Deze burcht werd in de 13e eeuw gebouwd als leenburcht van de bisschoppen van Straatsburcht en in 1675 door de soldaten van de Franse zonnekoning Lodewijk XIV verwoest. De ruïnes zijn desondanks een bezoek waard. Een van de twee resterende torens kan worden beklommen en biedt uitzicht op het noordelijk deel van de Elzas. Na een steile afdaling keren we weer terug bij het beginpunt.
Afstand: 10,6 km
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld. Hoogste punt 438 m, laagste punt 200 m. Terrein: half verharde paden en bospaden.
Bereikbaarheid: Parkeren bij Étang de Ramsthal. Te voet: volg vanuit het centrum van Saverne de D132 richting Lutzelbourg en sla rechtsaf over de eerste spoorwegovergang.
Gelopen in: augustus 2017.
Literatuur: Bernhard Pollmann, Vogezen. 51 wandelingen tussen Freiburg, Straatsburg en Wissembourg. Rother Wandelgidsen. (Delft: Elmar, 2016, 2e druk). Beschrijving van de route uit de Duitse editie in Google Books, p. 46-47.
Mari Wandelt 