Op zaterdag 12 november 2022 ging ik ’s-morgens op weg naar Bussum om daar te gaan deelnemen aan de Gooi- en Eemlandtocht van WS78. Het zou voor mij de eerste 40-kilometertocht in maanden worden. De laatste keer dat ik die afstand liep was in juni, toen ik met enkele vrijwilligers de komende wandeltocht in Dronten ging voorlopen. En toen kostte het me moeite. Met pijn in mijn onderrug voltooide ik toen 40 kilometer, dus ik was benieuwd hoe het me nu zou vergaan.
Optrekkende nevel
Even over acht uur arriveerde ik op station Bussum-Zuid. Na een korte wandeling langs de begraafplaats bereikte ik de startlocatie, het sportcentrum De Zandzee, gelegen aan de Struikelheiweg. Na een kop koffie ging ik even over half negen op weg voor mijn tocht. Het was die ochtend mistig en toen ik kort na de start over het eerste stukje heide liep was het prachtig: de zon scheen door de nevel en dat leverde zeldzaam mooie foto’s op. Na een stukje stad liepen over de uitgestrekte Bussumerheide. Ook hier was het genieten van de optrekkende nevel. Na het oversteken van de Nieuwe Crailoseweg kwamen in het bos van de Westerheide. Het doel was de in 2015 geopende natuurbrug Laarderhoogt die over de snelweg A1 en de Naarderstraat loopt en de natuurgebieden in het Gooi met elkaar verbindt. Over het wandelpad van deze ecologische verbindingszone konden we zo ongemerkt de snelweg passeren. Via het landgoed Larenberg kwamen we uit in Laren, een dorp met een prachtige Brink als centrum en daarnaast de markante Sint-Jansbasiliek.
Eemland
Na ruim 9 kilometer wandelen kwamen we uit bij het gebouw van de postduivenvereniging, waar de soep- en koffiepost was ingericht. Ik maakte van de rust gebruik om mijn linkervoet van extra tape te voorzien. Ik had last van een schuurplek aan de achterkant van mijn hak en ik wilde graag zonder pijn kunnen wandelen. Na een kwartier ging ik verder. De route ging noordwaarts in de richting van de Gooiergracht, die de provinciegrens van Utrecht en Noord-Holland markeert. Ik liep op met Marcel en Jos, die in een wiskundige discussie waren verwikkeld. Als alfamannetje hing er bij deze bèta’s een beetje bij. We passeerden een viaduct over de A27 ter hoogte van het Tango-tankstation, een plek die ik als autorijder maar al te goed ken. Aan de andere zijde van de snelweg liepen we het Eemland in, een oneindig grasland, dat aan de noordzijde wordt begrensd door Flevoland met zijn vele moderne windmolens.
Bekende mensen
Op de terugweg passeerde Rinda Scheltens mij; zij was weer bezig om een filmpje op te nemen. En ja, het is weer een prachtige sfeerimpressie van deze prachtige tocht geworden! Met haar liep ik naar Blaricum, waar in de kantine van de handbalvereniging SDS de grote rust was. Ik trok mijn trainingsjack uit om hem op te bergen in mijn rugzak: te warm! Na een kop koffie ging ik weer verder. Ook nu liepen we door de in prachtige herfstkleuren getooide natuur rond Blaricum en Laren. Even verderop haalde ik Roland Weyers in. In Laren passeerden we talloze villa’s die verscholen lagen achter hoge hagen. Ongetwijfeld wonen hier bekende mensen!
Lekkere temperatuur
Na 30 kilometer was ik terug bij de postduivenvereniging. Met een beker koffie en een boterham op ging ik op we voor de laatste 10 kilometer. Na het passeren van de A1 –dit keer via een tunnel – kwam ik weer uit op de heide. Daar kwam Wendy Willemsen naast me fietsen. Zij was vandaag één van de vrijwilligers die de wandelaars begeleidde. Na het passeren van de spoorlijn volgde nog een wandeling door de meertjes in de Zanderij Crailoo en daarna een tocht door de bossen Spaanderswoud en de Franse Kamp. Even voor vijf uur – net voordat het donker werd – was ik binnen. Het was een mooie tocht door bossen en over de heide met prachtige herfstkleuren. Met de stralende zon en de lekkere temperatuur – zo’n 15 graden – was het genieten. Hoewel ik de laatste kilometers aan het aftellen was verging het me goed om weer eens 40 kilometer te wandelen. Over twee weken zal dat niet lukken. Ik ben immers parkoersbouwer van de tocht in Dronten. Dat wordt op vrijdag 20 kilometer pijlen uitzetten en op de wandeldag op de fiets controleren.
- Meer foto’s in mijn webalbum.
- De route.
- Videoimpressie van Rinda Scheltens
Mari Wandelt 